Medezeggenschap ook een democratisch goed
Regelmatig worden wij als inwoner van Nederland, dat prat gaat op onze democratie, en vooral ten tijde van enige verkiezing, zoals kamer of gemeenteraad, overstelpt door informatie en discussie, vooral door de media, over hoe belangrijk het is dat wij met zijn allen toch gebruik maken van ons stemrecht. Tijdens deze periodes vinden er op verschillende vlakken discussies plaats inzake het partijprogram, voor en tegenstanders van politieke stromingen, en wij horen geïnterviewde over al dan niet gebruik maken van hun stemrecht.
Een grote dooddoener is dan natuurlijk de geijkte uitspraak “het maakt toch niets uit”.
Het gekke is dat je ook vaak mensen hoort die allerlei, in hun ogen, misstanden benoemen, vooral over zaken als werkdruk, beloning, linkse hobby’s, integratie en wellicht nog meer klaaggezang. Ja, het is dan makkelijk om te roepen dat jouw stem toch niet helpt en kijken wij dus gewoon weg van de werkelijkheid.
Kandidatenlijst
Als men wel geïnteresseerd is dan worden wij de laatste jaren regelmatig geconfronteerd met kandidaten op lijsten die eigenlijk niet het partijbelang dienen dan wel gewoon ongeschikt zijn of erger, een donker verleden met zich meedragen.
Het is dan ook lastig om een kandidatenlijst te presenteren met voldoende vakbekwame of enthousiaste mensen die uiteindelijk iets willen bereiken voor de omgeving of de maatschappij.
Het rare is dat wij dit ook regelmatig meemaken bij bedrijven waar men een ondernemingsraad wil oprichten. Ongeacht of het initiatief kamt van de werkgever of van een groep werknemers. Zelfs bij organisaties waar men met hoger opgeleide medewerkers van doen heeft. In deze groep zie je vaak een hele lage organisatiegraad inzake lidmaatschappen van vakverenigingen, leest men kwaliteitskranten of tijdschriften, heeft men een uitgesproken visie over ontwikkelingen rond om zich heen. Wellicht is er een desinteresse ontstaan door de nevel die over ondernemingsraden ligt omdat het in het verre verleden werd geassocieerd met vakbonden, linkse politiek, staken en schreeuwerige types.
Maar zoals beschreven gaat het om het verre verleden, de tijden dat vakbonden, ook al is men van mening dat zij een rol dienen te vervullen, is voorbij. Je ziet steeds meer organisaties waar geen vakbond binnen de deur komt, waar geen of lage organisatiegraad is.
Werknemer versus werkgever
Maar aan het belang van de werknemer versus werkgever of werkgever versus werknemer is in feite niets verandert, of toch wel, want waar vroeger de vakbonden de vinger aan de pols hield inzake ontwikkelingen die van betekenis waren voor beide partijen, is er nu niemand die een werkgever kan vragen om uitleg, althans in het slechtste geval.
Met deze ontwikkeling, die trouwens gewoon past bij de maatschappelijke ontwikkelingen, is het belangrijk om een formeel overlegorgaan te hebben, dat kan een Personeels Vertegenwoordiging zijn maar nog beter een gekozen Ondernemingsraad.
En mocht men daar dan mee willen starten is het goed om vooraf aan het personeel duidelijk te maken wat de rol van een Ondernemingsraad anno nu is. Uiteraard kan een ieder zich, binnen geldende regels, kandidaat stellen want voor het lidmaatschap van een ondernemingsraad heb je geen bepaalde kwalificaties nodig. Wij zeggen altijd met gevoel voor gezond verstand, betrokkenheid bij en met je organisatie en enthousiasme kom je heel ver. En natuurlijk is het goed om je bij te laten scholen inzake de wetgeving, de rol van de OR, het maken van een werkplan etc. Maar bovenal is het belangrijk dat men gebruik maakt van ons democratisch gedachten goed, en dat is meer dan alleen maar wat roepen als je het ergens niet met eens bent, neen samen optrekken, samen strategie bepalen en vooral samen succesvol zijn.
Dus kom op en pak de kans om ons democratisch gedachten goed geen geschiedschrijvingen te laten worden.
Uiteraard helpen wij jullie graag.
Deskundig advies?
* Geen zorgen, u bent vrij om te kiezen
